ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍

အရွင္ဘုရား။ ဘုရားမွာ တင္ထားတဲ့ သစ္သီးကိုက်ေတာ့ လူေတြစားၾကတယ္။ ပန္းက်ေတာ့ လူေတြျပန္မသံုးရဘူးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္ဘုရား။ အဲ့ဒါဘယ္လုိလဲ သိခ်င္လုိ႔ပါဘုရား။ ေနာက္ၿပီး ငရဲၾကိးတယ္ဆုိတာမ်ိဳးေရာရိွလားဘုရား။ အဲဒါေလး ေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

တကယ္ေတာ့ ပန္းကုိလည္း မပန္သင့္ဘူး သစ္သီးလည္း ျပန္မယူသင့္ပါဘူး။ လွဴတဲ့လူဆုိရင္ ပုိေတာင္ မယူသင့္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ လွဴတဲ့လူက မုတၱစာဂီ-တြယ္တာတပ္မက္ တြန္႔တုိမႈမရွိဘဲ လြတ္လြတ္စြန္႔ႀကဲၿပီးသားျဖစ္လုိ႔ပါ။

ျမတ္ဗုဒၶကလည္း အလွဴဒါနကုိ ျပဳတဲ့အခါမွာ တြယ္တာမႈေတြ၊ ႏွေျမွာမႈေတြ၊ ေနာင္တတဖန္ ပူပန္မႈေတြမရွိဘဲ လွဴဒါန္းရမယ္လုိ႔ မိန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒါမွလည္း မိမိသႏၱာန္မွာရွိတဲ့ မိမိပစၥည္း၀တၳဳကုိ တြယ္တာႏွစ္သက္တတ္တဲ့ ေလာဘကိေလသာကုိ ပယ္သတ္ႏုိင္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရရွိမွာပါ။
ဒါနအမႈျပဳလုပ္ျခင္းသည္လည္း ကိေလသာေခါင္းပါးေအာင္က်င့္တဲ့ က်င့္စဥ္တစ္ခု ပါ။ ဒါနအမႈလုပ္ျခင္းသည္ ပါရမီမျပည့္စံုေသး၍ တစ္ဘ၀တည္းနဲ႔ သံသရာမွလြတ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေသးတဲ့ သတၱ၀ါေတြအတြက္ ေနာင္ျဖစ္ေလရာမွာ ခ်မ္းသာသုခ ျပည့္စံုေအာင္ ေလာဘစတဲ့ ကိေလသာမ်ားကုိလည္း နည္းနည္းျခင္း ပယ္သတ္ႏုိင္ေအာင္ ဒါနျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
တြယ္တာျခင္းမရွိဘဲ လွဳထားၿပီးသားျဖစ္တဲ့ ပန္းတုိ႔ သစ္သီးတုိ႔ကုိ မိမိက ျပန္ယူရင္ အလွဴဒါန အက်ိဳးေလွ့်ာ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိမိလွဴဒါန္းၿပီးသားကုိ မစြန္႔ႏုိင္ေသးဘဲ ႏွေျမွာတမ္းတမႈ ေလာဘျဖစ္ေနေၾကာင့္ မိမိအလွဴဒါနသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ ေအာင္ျမင္ျခင္း မရွိလုိ႔ပါ။
တျခားလူက ဘုရားလွဴၿပီးသား သစ္သီး ပန္းတုိ႔ကုိ ဘုရားရွင္ထံမွ စြန္႔ယူခ်င္လွ်င္ ေသခ်ာခြင့္ပန္းၿပီးယူရင္ေတာ့ ရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုရားရွင္ ခြင့္ျပဳ မျပဳကုိ မိမိက ေသခ်ာမသိႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းကန္ ဘုရားမ်ားမွာဆုိလွ်င္ ထုိေက်ာင္း၀င္းမွာရွိေသာ သံဃာမ်ားထံ ခြင့္ေတာင္းၿပီး စြန္႔ယူလွ်င္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ မိမိအိမ္မွာ တင္ထားေသာ သစ္သီး ပန္းတုိ႔ဆုိလွ်င္ေတာ့ စြန္႔ပစ္လုိက္ပါ။ စားစရာျဖစ္ေနပါလွ်င္ တျခားတိရစၦာန္ေတြကုိ ေကၽြးတာက ပုိမုိေကာင္းပါတယ္။
တစ္ခါ ငရဲႀကီးတယ္ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ရွင္းျပရမယ္ဆုိလွ်င္ ငရဲႀကီးမယ္ဆုိတာ လူႀကီးေတြက ငရဲေရာက္လိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ကုိ မွတ္ရလြယ္ကူ နားလည္ေအာင္ အလြယ္ေျပာတဲ့ စကားပါ။ ငရဲေရာက္ႏုိင္မယ့္အရာမဟုတ္ေသာ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မေကာင္းမႈအေသးစားမ်ားကုိလည္း အလြယ္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ငရဲႀကီး လိမ့္မယ္၊ ငရဲႀကီးတတ္တယ္ဟု လူႀကီးမ်ားက ကေလးမ်ားကုိ သတိေပး တားျမစ္တဲ့ စကားလံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ေရွ႕သူေတာ္ေကာင္း လူႀကီးမ်ားသည္ သူတို႔ကုိ္ယ္တုိင္ မေကာင္းမႈမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ကေလးလူငယ္မ်ားကုိလည္း အေသးစားမေကာင္းမႈမ်ားကုိပင္ မျပဳေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ တစ္ခုခုေသာ မေကာင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ကိုျမင္လွ်င္ ငရဲႀကီးလိမ့္မယ္ မလုပ္နဲ႔ဟု တားျမစ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ယခုေခတ္မွာေတာ့ လူႀကီးမ်ားကုိယ္တုိင္က မေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ေန၍ ကေလးမ်ား မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ကုိျမင္လွ်င္လည္း သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ မေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ တားျမစ္ဖုိ႔ရန္ ခက္ခဲေနသလုိ တားျမစ္ျခင္းလည္း မရွိၾကေတာ့ပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ေခတ္ကာလ၌ ကေလးလူငယ္မ်ားကုိ မေကာင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ကုိျမင္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ျပဳလုပ္ၿပီးလွ်င္လည္း ေနာင္မလုပ္ေအာင္ တားျမစ္ၾကရန္ လုိအပ္သကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔လူႀကီးမ်ားကုိယ္တုိင္လည္း မေကာင္းမႈမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ ေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ေနာင္အနာဂတ္လူငယ္ေလးမ်ား ဘ၀သည္လည္း သာယာလွပကာ ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ျဖစ္ေနပါမယ္။
ထုိကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ေပးမည္ဆုိလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ ဆင္းရဲပင္ပန္းခံကာ မဟာကရုဏာ ႀကီးစြာျဖင့္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ သာသနာႀကီးလည္း အဓြန္႔တည္တံ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကုိလည္း ေက်းဇူးဆပ္ရာ ေရာက္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူသားအားလံုး မိမိကုိ္ယ္တုိင္လည္း မေကာင္းမႈမ်ား ေရွာင္ၾကဥ္ကာ သူတစ္ပါးတုိ႔ကုိလည္း မေကာင္းမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ေအာင္ တားျမစ္ျပဳျပင္ေပးႏုိင္ၾကပါေစ။

တခ်ိဳ႕က ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာအစဥ္အလာမုိ႔ မိမိအိမ္ဘုရားစင္ေရွ႕၌ ၀တ္ေက်း တန္ေက်း ျဖစ္ကလပ္ဆန္း တင္ေလ့ရွိပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မိမိအိမ္မွာ ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္းသည္ အက်င့္ျဖစ္ေန၍မိမိမစားခင္ ေစတနာပါစြာျဖင့္ ကပ္ေလ့ရွိၾကပါသည္။

တကယ့္ေတာ့ ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္းသည္ မိမိတုိ႔ သံသရာအဆက္ဆက္အတြက္ ဒုကၡမေရာက္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေပးေသာ အတုမရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔နဲ႔လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္ဗုဒၶကုိ အစားအေသာက္ ကပ္လွဴျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားမရွိေသာ္လည္း သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိသကဲ့သုိ႔ အာရံုျပဳၿပီး လွဴဒါန္းေပးရပါမည္။
သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာမ်ားသည္ ဆြမ္းေတာ္တင္လွ်င္ ျဖစ္ကလပ္ဆန္း လုပ္ၾကသည္က မ်ားေပသည္။ ဆြမ္းေတာ္တင္လွ်င္ ဆြမ္းကလည္း နည္းနည္းေလး မျဖစ္စေလာက္၊ ဟင္းဆုိလည္း မျဖစ္စေလာက္ တင္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ တကယ္ေတာ့ မိမိတုိ႔ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ စားေသာက္ႏုိင္ရန္ ဘုရားရွင္ကုိလည္း အဲဒီေလာက္ေတာ့ တင္သင့္ပါသည္။ မိမိတုိ႔က်ေတာ့ တစ္ပုဂံႏွစ္ပုဂံစားၿပီး ဘုရားက်ေတာ့ တစ္ဇြန္စာေလာက္တင္လွ်င္ သဒၶါတရားနည္းရာက်သကဲ့သုိ႔ အေလးမထားရာလည္း ေရာက္ေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရွးေခတ္က လူႀကီးမ်ား ဆြမ္းေတာ္တင္လွ်င္ သပိတ္ထဲမွာ ဆြမ္းေရာဟင္းပါထည့္ၿပီး တစ္ေယာက္စာ တင္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ ယခုေခတ္က်မွ တစ္ဇြန္စာေလာက္ တင္ၾကပါေတာ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ သစ္သီး၀လံမ်ားကုိ ဆြမ္းေတာ္တင္ရာ၌လည္း သစ္သီးမ်ားကုိ မိမိတုိ႔စားသကဲ့သုိ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာသင့္တာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး အခြံသင္ရမည့္ဟာ အခြံသင္၍ တင္သင့္ပါသည္။ မိမိတုိ႔က်ေတာ့ သစ္သီးကုိ အခြံသင္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာစားၿပီး ဘုရားက်ေတာ့ အလံုးလုိက္တင္ျခင္းသည္လည္း သဘာ၀မက်ေပ။
တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္းသည္ သူမ်ားမစားေအာင္ သိမ္းထားသည့္ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ တင္ထားၾကသူမ်ားလည္း ရွိတတ္ၾကေပသည္။ သစ္သီး၀လံ အစားေသာက္ေကာင္းမ်ား မုန္႔မ်ားကုိ သူမ်ားျမင္၍ေတာင္းလွ်င္ မေပးခ်င္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားစင္ေရွ႕တင္ထားကာ အကယ္၍မ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္က ေတာင္းလာလွ်င္ အဲဒါက ဆြမ္းေတာ္တင္ထားတာ စားလုိ႔မရဘူးဟု ဘုရားကုိ အေစာင့္ခုိင္းျခင္းမ်ိဳး တင္သူမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ အဲဒီလုိ အေစာင့္ခုိင္ျခင္းမ်ိဳးေတာ့ မတင္သင့္ပါေပ။
ဆြမ္းေတာ္တင္ထားသည့္ အစားအစာမ်ားကုိ စြန္႔စားလုိ႔ေတာ့ရပါသည္။ ငရဲမႀကီး အျပစ္မရွိပါေပ။ သုိ႔ေသာ္ အလွဴဒါနတစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္လွ်င္ မုတၱစာဂီ-ႏွေျမွာတြန္႔တုိမႈမရွိဘဲ စြန္႔လြတ္လွဴဒါန္းရမည္ဟု ဘုရားရွင္မိန္႔ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မိမိလွဴၿပီးသားကုိ ျပန္စြန္႔စားလွ်င္ ဆြမ္းေတာ္တင္လွဴရျခင္း အက်ိဳးေပးေတာ့ နည္းပါလိမ့္မည္။ ဘုရားရွင္သည္ မိမိတုိ႔ကုိ စြန္႔မစြန္႔ ေသခ်ာမသိႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာတင္ေသာ ဆြမ္းေတာ္ဆုိလွ်င္ ေက်ာင္းသံဃာမ်ားထံ ခြင့္ပန္ၿပီး ေကာက္ယူစားႏုိင္ပါသည္။
အကယ္၍ မိမိတုိ႔က ဆြမ္းဟင္းတုိ႔သာ မကဘဲ မုန္႔သစ္သီးမ်ားကုိ ဘုရားဆြမ္းေတာ္မတင္ဘဲ မစားတတ္လွ်င္ မိမိစားဖုိ႔ရန္ ခ်န္ထားၿပီး ဘုရားရွင္ကုိ သီးသန္႔လွဴဒါန္းသင့္ပါသည္။ မိမိတို႔ တင္လွဴၿပီးထားေသာ ဆြမ္းေတာ္မ်ားကုိ ေန႔(၁၂)နာရီ ေက်ာ္လြန္သြားပါက တစ္ေန႔လွဴဒါန္းသမွ်ေသာ ဆြမ္းေတာ္မ်ားကုိ စြန္႔ပစ္ကာ သူမ်ားကုိေပးလွ်င္ေပး၊ တိရစၦာန္မ်ားကုိ ေကၽြးခ်င္လွ်င္ ေကၽြးလုိက္ပါ။ တစ္ရက္တင္ၿပီးသား ဆြမ္းေတာ္မ်ားကုိ ေနာက္ရက္အထိ မထားသင့္ပါေပ။
တခ်ိဳ႕က သစ္သီး၀လံမ်ားသည္ တစ္ပါတ္ေလာက္ အထားခံေသာေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ဆက္ရက္ လွဴဒါန္းထားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ေန႔စဥ္ဆက္ရက္ လွဴဒါန္းထားျခင္းမ်ားသည္ ဘုရားရွင္၏ ၾသ၀ါဒႏွင့္မကုိက္ညီေသာေၾကာင့္ မထားသင့္ပါ။ တစ္ရက္လွဴၿပီးသားကုိ တစ္ရက္စြန္႔ပစ္ရပါမည္။ ဘုရားရွင္က ရဟန္းမ်ားကုိ ေနာက္တစ္ရက္အတြက္ အစားအစာမ်ားကုိ သုိးမွီသိမ္းဆည္း မထားဖုိ႔ရန္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။
ဘုရားရွင္ကုိယ္တိုင္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေသာစကားျဖစ္၍ သူကုိယ္တုိင္လည္း ေနာက္ရက္အတြက္ လွဴဒါန္းမႈမ်ားကုိ လက္ခံထားလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ အလွဴရွင္မ်ားသည္ တစ္ရက္ဆြမ္းေတာ္ တင္ထားသမွ်ကုိ တစ္ရက္တင္ၿပီး ေနာက္ရက္ဆက္မထားဘဲ စြန္႔ပစ္ေပးရပါမည္။
ဤမွ်ေလာက္ ေရးသားတင္ျပလွ်င္ ျပည့္စံုလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ လူသားအားလံုး ဒါန သီလ ဘ၀နာေကာင္းမႈမ်ား ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါေပသည္။ ယခု မေလးရွားေရာက္ေန၍ ေနာက္မွ မေလးရွားအေတြ႕အႀကံဳမ်ားကုိ တင္ျပေရးသားပါဦးမည္။
ယခုတင္ျပေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ ကုိယ္ပုိင္ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္၍ အမွားပါလွ်င္ သည္းခံၾကရန္ႏွင့္ စာဖတ္သူတုိ႔ ကုိယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္လည္း သံုးသပ္ဆင္ျခင္ႏုိင္ပါသည္။